
Chatten heb ik een tijdje gedaan via MSN, maar ik was niet veel online.
Ik had niet altijd zin om na mijn werk te chatten en ik vind het vluchtig.
Mijn dochter van 12 jaar, chat wel regelmatig, ook met de webcam (uitkijken, voor je het weet ben je in beeld).
Ze chat soms met drie mensen of ze chatten in een groep.
Via gmail kan ik nu ook met een collega chatten, maar dat gaat dan niet over het werk hoor!
Als communicatiemiddel voor onze digitale bezoekers zou chatten mogelijk kunnen zijn, maar dan weer niet voor de wat lastige vragen die meer uitzoekwerk vergen, lijkt me. Hiervoor moeten ook medewerkers ingezet worden die op bepaalde tijden de vragen kunnen beantwoorden. En je moet bepalen wanneer je bereikbaar wil zijn. En hoelang blijft het chat-gesprek bewaard, zodat je nog een soort bewijsfunctie hebt?
En wat is er mis met een e-mail sturen? Je kunt in een e-mail toch een hoop informatie kwijt en het voordeel is dat je niet meteen hoeft te reageren, dus meer tijd hebt om het een en ander uit te zoeken. Het nadeel is echter dat als je van een bezoeker nog meer aanvullende informatie nodig hebt, je weer moet wachten op een reactie via de e-mail van de bezoeker. Op deze manier kunnen er zo weer een aantal dagen overeengaan voordat je de bezoeker verder kunt helpen.
Ik ben eigenlijk wel benieuwd of ons archief hier, in de toekomst, mee gaat werken!
Het Nationaal Archief is onlangs een chatpilot begonnen. Als je als archief hier mee aan de slag wilt gaan kun je altijd navragen hoe zij dit hebben aangepakt.
BeantwoordenVerwijderenZelf biedt de ZB ook een chat aan. Wij zijn bereikbaar van 10-12 en van 14-16 uur. De chat zien we hier als alternatief voor de telefoon. klant wil een boek verlengen of openingstijden weten dan heeft hij de keuze om te bellen of te chatten. Voor deze vragen is het handig. Onderzoeksvragen via de chat worden inderdaad lastiger want deze vergen veel meer tijd. Maar dat is via de telefoon ook zo. vaak verwijzen we de klant door naar de persoon of afdeling met wie ze contact kunnen opnemen.
groetjes,
Alinda